Su Zaffaranu



Su Zaffaranu

poesìasa, mùsicasa e càntidoso
(su deghessette de nadale de su duemil’e batoro) *

In pren’ierru, in istade e in ‘eranu,
in tempu de corraga o ‘rundinella,
biada sempre sa vida cant’e’ bella,
in pari’ tottus a Su Zaffaranu.

Chenand’ ‘ene, aus puru pappau sanu,
gosando de Benitu sa favella, **
lughendo de poesia sa bon’istella,
si seus istrinta sa fraterna manu.

Cun is poesias, buffando nieddu e bonu,
aus bìviu carpe diem tott’is presentes
e in i’ mèsasa eus tentu bon’ accordu***.

De bravos sonadores cun su sonu,
coros si sunt’apertos cun i’ mentes,
in tottu’ cantos, mannu e’ s’arregordu.

-----------------------------------------
*(Unu tentativu de poesia in sardu atzaresu)
**Che fiada Benito Urgu puru!
*** Forzisi, su foeddu giustu est “accordiu”: appo usau “accordu” poite rìmada cun “arregordu”



A Lo Zafferano
poesie, musiche e canti
(il diciassette di dicembre duemilaquattro) *

Inverno, estate e quand’è verde il grano,
in tempo di cornacchia o rondinella,
quant’è beata la vita e quant’è bella
insieme accolti da Lo Zafferano.

Cenando bene, abbiam mangiato sano,
godendo di Benito** la favella,
della poesia brillando la gran stella,
da fratelli stringendoci la mano.

Brindando alla poesia con rosso e buono,
carpe diem afferrò tutti i presenti,
simpatico, alle mense, un bell’accordo.

Di bravi musicisti con il suono,
si sono aperti i cuori con le menti
e rimase in noi tutti un gran ricordo.

-----------------------------------------
* Un tentativo di poesia in sardo atzarese (di Mesania)
** C’era anche Benito Urgu
*** Forse la parola giusta è “accordiu”. Ho scritto “accordu” per far rima con “arregordu”

Cagliari, 17 dicembre 2004 - Pietro Muggianu